روزهایی که جهان با ویروس کرونا دست‌وپنجه نرم می‌کند و مردم در خانه‌هایشان حبس شده‌اند آبستن اتفاقات خوب و بد است.
بیشتر بخوانید
واقعیت این است که اگر ما تصویر روشن و شفافی از هدف‌ها نداشته باشیم، با وضعیتی مبهم و ناشناخته روبرو خواهیم شد. اولین راه برای رهایی از این ابهام، نوشتن است.
اگر به چیزی فکر کنید یا رخدادی را با تمام جزئیات در ذهن خود مجسم کنید، آنگاه ضمیر ناخودآگاه شما به دنبال عملی کردن آن به تکاپو می‌افتد. در این مقاله، اشاره‌ای به روش ساخت تابلوی ذهنی دارم.
وقتی در تعریف هدف از «وضعیتی در آینده» صحبت می‌کنیم باید بدانیم که این وضعیت شامل شرایط متنوعی است ازجمله: شرایط جسمی، مادی، روحی، شغلی، اجتماعی، تحصیلی و ده‌ها نمونهٔ دیگر.
اگر پای صحبت سخنرانان انگیزشی نشسته باشید حتماً واژهٔ اشتیاق برایتان آشناست. آیا هدف مهمتر است یا شور و اشتیاق؟
چقدر تلاش کردیم کاری را انجام دهیم ولی هیچ‌وقت آن‌را عملی نکردیم؟ این اتفاق تقریباً برای هر انسانی افتاده است. آیا دلیل آن را می‌دانید؟ در این نوشته من به یکی از این دلایل پرداخته‌ام.
برای من مایهٔ بسی خوشبختی و افتخار است زیرا افرادی را می‌بینم که برای تغییر و بهبود زندگی خود تلاش می‌کنند و نمی‌خواهند عادی و متوسط باشند.
بارها شده که برای خرید یک اسباب‌بازی برای فرزندمان یا تهیهٔ یک کادوی تولد به دوستمان چند برابر این مبلغ هزینه کردیم ولی آیا بخشی از این هزینه را برای آموزش و یادگیری مهارت‌های خود استفاده کرده‌ایم؟
همیشه از اینکه بتوانم به مردم کمک کنم احساس رضایت می‌کنم. حس زیبای درونی که اغلب اوقات به بروز فعالیت بیشتر منجر می‌شود. در این نوشته خبرهای خوبی دارم.